Lisede Felsefe Hocamız bizleri sınıftan dışarı çıkartmış, içerideki erkekleri de biz içeri girerken "kadınlar vardır" diye alkışlarla karşılatmisti. Ne çiçek ne de böcek...
O kadar anlamlı bir durumdu ki bu etkisi yıllar sonra bile dünmuş gibi umut ve güç vadediyor. O ana kadar zaman zaman kavga ettiğimiz, kopya - not vermediğimizde kötü olan bizler iyi olmuş ve var olmamızın gücünü yaşamıştık. Farkindalik guzel şey.
Ah 8 Mart Dünya Emekçi Kadınlar günü mimarları emek aşkıyla yanan kadınlar...
Bugunun anlamindan samimiyetinden uzak sevimsiz kampanyalar, hediyeler ve sozde duyarlı sözler hepsinin adı batsın!
Kadınlar vardır; gece geç saatlerde dışarı çıktığı için kötü konuştuğunuz, kısa bir etek - elbise giydiği için laf attığınız pis gözlerle baktığınız, evde sanki her şeyi o yapmak zorundaymıs gibi hep beklentiyle memnun olmayıp bir teşekkürü bile çok gördüğünüz, fiziki - ruhsal şiddeti adamliktan saydığınız, trafikte - kornalarla ya da kimi zaman küfürlerle taciz ettiğiniz, cocuk yaşta istismari - evliliği layık gordugunuz, tecavüze uğradığında bile iyi hal bulduğunuz, sözde kutsal saydığınız anneliği konuşmayı beceremediğiniz anda ana bacı katip küfüre battığıniz, kadınlar vardır!
Bırakın kutlamayi, çiçek olmamızi sadece farkında olun! Tek olmadığınızı unutmayin. Kadınlar evde, işte, sokakta, tarlada, eğitimde, sahnede, sağlıkta, üretimde her yerde var ve hep varolacak! Kabul edip tek başınıza hiçbir şeyi başaramayacağınizi bilin yeter!
0 yorum :
Yorum Gönder